ندارد

مأموریت اصلی دانش نحو، تصحیح گفتار و نوشتار است. بنیان‌گذار این دانش امام على ع است که برای دفع خطا در قرائت قرآن به تدوین دانش نحو و آموزش آن به ابوالاسود دوئلی پرداختند. بی‌شک دانش نحو در صحت نقل و فهم صحیح روایات تأثیرگذار است. این دانش دارای اصول و قواعدی است که بر پایه قرآن و اشعار عرب بنا نهاده شده است. صدور روایات در بستر زبان عربی و بی‌توجهی به آن‌ها، بررسی امکان مصدربودن احادیث برای قواعد نحوی را ضرورت می‌بخشد. در بستر این بررسی می‌توان به ابعاد جدید ارتباط دانش نحو و حدیث پرداخت. این نوشتار علاوه بر بیان پیشینه‌ای مختصر از دانش اصول‌النحو با بررسی نمونه‌ای، امکان بهره‌گیری از روایات در قاعده‌پردازی نحوی را مورد کنکاش قرار می‌دهد.

تاکنون تلاش‌های گوناگونی برای نگه‌داری نسخه‌های خطی صورت گرفته است. «فهرست‌نویسی» یکی از ملزومات برای ماندگاری و انتقال محتوای نسخه‌های خطی به‌شمار می‌رود. با فهرست‌نویسی هم می‌توان اطلاعات دقیق و جامعی از نسخه‏هاى خطى ارائه داد و هم در فرایند مجموعه‌سازی و سازماندهی کتاب‌خانه مؤثر بود. این پژوهش درراستای تبیین پروژۀ مباحث تصحیح و تحقیق متون، به بررسی انواع شیوه‌های فهرست‌نویسی نسخه‌های خطی می‌پردازد. هدف آن، آشنایی دانش‌پژوهان و علاقه‌مندان این عرصه، با روش‌های فهرست‌نویسی است. فایده این تحقیق، بیان قواعدی منظم جهت روشمندسازی و یکسان‌سازی فهرست‌نویسی نسخه‌های خطی است.

مفهوم «توفیق» ازجمله مفاهیمی است که باوجود ‌کاربرد فراوان در ادبیات دینی و عامه، کمتر به‌معنای صحیح آن دقت شده است. کج‌فهمی این مفهوم ازنظر اعتقادی خطرناک بوده و انسان را به وادی جبرگرایی می‌کشاند؛ به‌همین‌خاطر بازکاوی مفهوم توفیق در آیات و روایات ضروری است. هدف مقالۀ حاضر شناسایی چیستی توفیق و بیان عوامل تحقق آن از منظر روایات اهل‌بیت؟عهم؟ است. سه نگرش دربارۀ چیستی توفیق وجود دارد؛ به‌اعتقاد علامه طباطبایی توفیق، هم مستند به فعل الهی است و هم منافاتی با اختیار انسان ندارد و مستلزم جبر نیست. پیروی از کتاب و سنت، ولایت و محبت اهل‌بیت؟عهم؟، هدایت‌طلبی، نیت صادق، اعمال صالح و پندپذیری، مواردی هستند که در روایات به‌عنوان عوامل تحقق توفیق، از آن‌ها یاد شده است. این پژوهش با دامنۀ کتابخانه‌ای و به‌شیوه توصیفی نگاشته شده و در مواردی دربردارنده محتوای تحلیلی نیز هست

یکی از سنت‌های حسنه در اسلام، ازدواج است. برپایی مراسم ازدواج در میان مردم دارای آدابی است که از جملۀ آن‌ها می‌‌توان به ولیمه‌دادن اشاره کرد. به غذایی که در عروسی به مردم داده می‌شود، ولیمه اطلاق شده است. دین اسلام برای اینکه جشن‌های عروسی، با شکوه بیشتر برگزار شود، به ولیمه‌دادن- در کنار سایر آداب عروسی- سفارش کرده است. ولیمه‌دادن از موضوعات مورد ابتلای جامعه بوده و افراط و تفریط‌های صورت‌گرفته در آن، به انجام تحقیق دربارۀ این موضوع، ضرورت می‌بخشد. هدف نوشتار حاضر، بیان آداب ولیمه‌دادن از دیدگاه معصومان علیهم السلام است. این مقاله برای نخستین‌بار، ولیمه را از دیدگاه اهل‌بیت علیهم السلام بررسی کرده و در سه فصل: مفاهیم و کلیات، آداب مربوط به مهمان و آداب مربوط به میزبان، نگاشته شده است.

چگونگی معیّت (همراه‌بودن) خداوند با موجودات، همواره یکی از دشوارترین موضوعات پیش‌روی محققان و متفکران بوده است. مراجعه به قرآن و کلمات معصومان علیهم السلام، بهترین راه برای پاسخ به این مسئله است. مقالۀ پیش‌رو با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی رابطۀ بین خداوند و آفریدگان می‌پردازد و با تأکید بر آیات قرآن و کلمات امیرالمومنین علیه السلام در نهج‌البلاغه به‌دنبال یافتن راهی برای فهم دقیق معیّت خداوند با اشیاست. رابطۀ خداوند با اشیا در تفاسیر و شروح مختلف نهج‌البلاغه به‌صورت پراکنده مورد بحث واقع شده، ولی پرداختن به این بحث با تلفیق آیات قرآن و نهج‌البلاغه از ویژگی‌های این مقاله به‌شمار می‌رود. نوشتار حاضر با بررسی اقوال مختلف، در پی پاسخ به این پرسش است که: «همراهی خداوند با موجودات در قرآن و نهج‌البلاغه چگونه تبیین شده است؟». نتیجه اینکه، میان انواع روابط بین خدا و موجودات، رابطۀ احاطی و معیّت قیّومی به‌صورت دقیق‌تر و کامل‌تری، همراهی خداوند با موجودات را تبیین می‌کنند

رشته‌های تحصیلی، تنها برخی از نیازهای علمی جامعه را تأمین می‌کند. دوره‌های علمیِ ویژه، با برنامه‌ای متفاوت از این رشته‌ها، می‌تواند پاسخ‌گوی نیازهای دیگر باشد. دورۀ علمی «حدیث‌پژوهیِ متن‌محور» با هدف آموزش مبانی و مهارت‌های لازم در عرصۀ پژوهش‌های متن‌محور حدیثی و توجّه به استانداردهای تولید دانشنامه‌های معارف حدیثی بر پایۀ «دانشنامۀ معارف قرآن و حدیث» طرّاحی شده است. این طرح برای نخستین‌بار، با در نظر گرفتن نیازهای علمی-حرفه‌ای در پژوهشکدۀ علوم و معارف حدیث، به‌عنوان مرکز پایۀ مطالعات و اجرا، تهیّه شد و اکنون با حذف برخی از ویژگی‌های مخصوص پژوهشکده و افزودن نکاتی کاربردی، ارائه می‌شود. در این دوره، مهارت‌ها، تجربیّات و برخی از مباحث نظری ناگفته در دروس متداول علوم حدیث، آموزش داده و به تمرین و کار عملی گذاشته می‌شود. خروجی این دوره، نیروهایی دارای کمینۀ توانایی در عرصۀ پژوهش‌های متن‌محور حدیثی خواهد بود.

روایات متعددی بر امکان دیده‌‌شدنِ معصومان علیهم السلام پس از رحلت ایشان، در سه حالت بیداری، خواب و احتضار، دلالت دارد. شماری از این احادیث در مهم‌ترین منابع حدیثیِ شیعه و جوامع اولیۀ عامّه ثبت شده است. قرائت‌هایی متنوع از کیفیتِ دیدار و تشخیص این‌همانی دیدار معصومان علیهم السلام میان بزرگان شیعه و سنّی از قدما و متأخران دیده می‌شود. پایان‌نامۀ «تحلیل روایات امکان مشاهدۀ معصومان علیهم السلام بعد از رحلت آنان» با مأموریت اثبات دیدار واقعی معصومان و تحلیلِ ماهیت آن در سه حالت مذکور، با استناد به آموزه‌های دینی نگاشته شده است. ساختار این مقاله که با هدف شناساندن یک پژوهش در حوزه قرآن و حدیث گردآوری شده، عبارتست از: 1. گزارش ضرورت، پیشینه، نوآوری و پرسش‌های پایان‌نامه؛ 2. گزارش ساختار پایان‌نامه؛ 3. گزارش دستاوردها و نتایج پایان‌نامه